Ο κύριος στόχος είναι η ανάπτυξη ενός οικοσυστήματος επαναχρησιμοποίησης στερεών αποβλήτων, προκειμένου: α) να χαρτογραφηθούν οι πιθανές πηγές στερεών αποβλήτων και οι δυνητικοί αποδέκτες των ροών που παράγονται · β) να προταθούν εθνικές και διακρατικές βιώσιμες οδοί επαναχρησιμοποίησης αποβλήτων, μέσω της αντιστοίχισης προσφοράς και ζήτησης · γ) να ιδρυθεί ένα συνεργατικό δίκτυο συναφών ενδιαφερόμενων μερών στην περιοχή, με την υψηλού επιπέδου υποστήριξη των βασικών εταίρων του έργου: δύο υπουργεία περιβάλλοντος (Ελλάδα, Αλβανία), μια εθνική ένωση βιομηχανιών (Βουλγαρία) και η μεγαλύτερη δημόσια υπηρεσία διαχείρισης αποβλήτων στην Ελλάδα· δ) να προωθηθούν σχετικές πολιτικές που ευθυγραμμίζονται με τις φιλοδοξίες της ΕΕ όσον αφορά την επαναχρησιμοποίηση των αποβλήτων (π.χ. οδηγία 2008/98 / ΕΚ).

Σκοπό αποτελεί η ολοκλήρωση, μέσω ομαδοποίησης (clustering), της εδαφικής ανάπτυξης και των συνεργατικών δραστηριοτήτων, για τη βελτίωση του αναπτυξιακού δυναμικού και την ενδυνάμωση της βιώσιμης ανάπτυξης στην περιοχή. Ειδικότερα, οι προτεινόμενες αλυσίδες αξίας επαναχρησιμοποίησης αποβλήτων θα έχουν ως στόχο την επίτευξη θετικού αντίκτυπου στις τοπικές και εθνικές οικονομίες των εταίρων του έργου ως εξής:

α) δημιουργώντας νέες θέσεις εργασίας – π.χ. οι νέες μικρομεσαίες επιχειρήσεις θα μπορούν να εισέλθουν στις προκύπτουσες αλυσίδες αξίας της διαχείρισης αποβλήτων.
β) αυξάνοντας τη ροή εσόδων των κυβερνήσεων των εταίρων από τους φόρους, οι οποίοι μπορούν να ανακατευθυνθούν σε περαιτέρω εξειδικευμένες επενδύσεις για το περιβάλλον. Επιπλέον, οι κυβερνήσεις μπορούν να μειώσουν σημαντικά το φορτίο ρύπανσης του περιβάλλοντος ελαχιστοποιώντας τον όγκο των στερεών βιομηχανικών αποβλήτων που διατίθενται στους χώρους υγειονομικής ταφής, τον όγκο των εισαγωγών πρώτων υλών και τις αντίστοιχες εθνικές εκπομπές CO2. Ο τελικός στόχος είναι απτές και ρεαλιστικές βελτιώσεις των κοινωνικών, περιβαλλοντικών και οικονομικών συνθηκών στην περιοχή, ανοίγοντας έτσι το δρόμο προς μια πράσινη ανάπτυξη στην περιοχή που είναι πλήρως ευθυγραμμισμένη με τις προσδοκίες της ΕΕ για το περιβάλλον και την ανάπτυξη.

Τέλος, η παρουσία στην κοινοπραξία βασικών φορέων λήψης αποφάσεων και χάραξης πολιτικής στοχεύει περαιτέρω στην ανάπτυξη ρεαλιστικών πολιτικών κατευθύνσεων, οι οποίες θα ληφθούν υπόψη για την καθιέρωση μιας κοινής διακρατικής στρατηγικής στην περιοχή, προς την κατεύθυνση της αποδοτικής χρήσης των πόρων και της αντιμετώπισης των επιπτώσεων από την κλιματική αλλαγή.